Kada? // 12-15.decembar, 2024.
Gde? // Meštrovićev paviljon, Trg Žrtava Fašizma 16, 10000, Zagreb, Hrvatska
Galerija BelArt ove godine će se prvi put predstaviti na Art Zagreb-u, međunarodnom sajmu savremene likovne umetnosti od 12. do 15. decembra u Meštrovićevom paviljonu, jednom od remek-dela hrvatske arhitekture, izgrađenog 1938. godine.
Art Zagreb pokrenut je 2018. godine i ubrzo se etablirao kao središnje događanje hrvatskog tržišta umetnosti. Jednom godišnje na Art Zagrebu predstavljaju se najbolje galerije i umetnici iz Hrvatske, ali i regiona. Ovaj sajam jedinstveno je mesto susreta galerista, kolekcionara, umetnika, kustosa, istoričara umetnosti i ljubitelja umetnosti. Kao i na svim dosadašnjim izdanjima Art Zagreba, i ove godine biće organizovan bogat prateći program, koji uključuje niz panela i predavanja na temu tržišta umetnosti, problema sekundarnog tržišta umetnosti, uloge medija u praćenju i promociji umetnosti, digitalnih alata za razvoj publike i promocije galerija, itd. Detaljne informacije o programu dostupne su na website-u Art Zagreba link
Na Art Zagrebu, galerija BelArt predstaviće dvoje novosadskih umetnika različitih generacija i umetničkih medija, Bosiljku Zirojević Lečić i Aleksandra Stanojevića Kempu.
Tekst preuzet sa https://belart.rs/belart-x-art-zagreb/
Foto: Ervin Kovač
Bosiljka Zirojević Lečić (1971, Novi Sad) diplomirala je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 1994. godine, odsek Slikarstvo. Postdiplomske studije, odsek Slikarstvo, završila na istoj Akademiji 2000. godine. Redovna je profesorka na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, uža oblast Slikarstvo. Članica je udruženja ULUV-a i ULUS-a od 1995. godine. U okviru umetničke grupe Multiflex sarađuje sa drugim umetnicima u realizaciji multimedijalnih umetničkih projekata. Od 1992. godine izlagala je na preko 120 kolektivnih izložbi, u zemlji i inostranstvu. Izlagala je na preko 20 samostalnih izložbi, dobitnica je više nagrada za umetnički rad. Koordinatorka je nekoliko projekata iz oblasti likovne umetnosti i edukacije. Bavi se istraživanjem odnosa slikarstva i drugih likovnih medija, njihovim paralelama i preklapanjima. Odnos unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora je polje gde istražuje mogućnosti izražavanja, apstrahovanja; kroz različite materijale, ideje…u cilju povezivanja različitih medija i oblasti (umetnost, ekologija, urbanizam, vizuelna kultura…).
Osnovna premisa mog slikarskog izražavanja, već duži vremenski period, odnosi se na potrebu za stalnim eksperimentisanjem sa samim konstruktom slike – materijalom od koga je slika “sačinjena”. U već uspostavljenom sistemu geometrijskih, redukovanih formi koje čine moj slikarski izraz, površina slike – njena pikturalna vrednost, afirmiše se kao još jedno polje delovanja i mogućnosti za izražavanje. Pozicioniranje materijala/materije kao gradivnog elementa slike, pruža mogućnost rada i istraživanja u “proširenom polju slikarstva” gde određena svojstva upotrebljene materije, pružaju potencijal za razvijanje specifičnog umetničkog izraza.
Dominanatan materijal korišćen u ovima u okviru serije Meke vibrantne forme je tekstil – vuneni štof, koji u samom procesu stvaranja postaje materijal koji “čini” sliku tj. prevodi je u objekat. Upotrebom tekstila kao gradivnog elementa, podloga slike postaje primarno područje objekta – predstave, sa određenim specifičnostima i kvalitetima – mekoće, elastičnosti, taktilnosti…U samoj organizaciji prostora slike – objekta dominiraju geometrijske forme, koje su markirane spojevima (šavovima) i koje se međusobno uklapaju. Spojevi su negde suptilni i blago naznačeni, a na nekim radovima su robusni i naglašeni – čineći na taj način, reljefni crtež koji iz plohe izlazi u prostor. Mekoća samog materijala koji čini sliku i gradi kompoziciju, suprostavljena je tvrdoći linearnog crtačkog sistema koji se pojavljuje kao mreža linija određene dinamike.
